Üzerine yapışmış bir sıfat olacak yalnızlık
Her kelimesi,her hecesi seni anlatacak
Her sabah tek başına uyandığında
Telefonda geçirdiğin dakikalar kar olacak
Her gece soğuk yatağına bir başına girişin
Dostlarına anlatacağın somut kanıtlar olacak

Aşk çemberinin etrafında döndüğünde
Kaçıp gitmek isteyeceksin çocukluğuna
Yağmurlu gecelerden kaçmak istesen de
Kaçışın karanlığa çarpıp hüsranla son bulacak
Duygularım senin duygularına karıştığında
Ne tepkiler vereceğimi tahmin edemiyorum

Her gün değişken ruh halin
Çevrenin ağzında sakız olacak
Ressam bu tabloyu zarif dokunuşlarla çizerken
Gecelerde emsalsiz bir dolunay sallanacak
Yüzünde aşkların çizgilerini taşıyacaksın

Özlemini duyduğun geçmiş yılların
Bugün yaşadığın aşkın arasında bocalayan
Unutma ki yalnız sen olacaksın
Kendin yazdığın sonralarında unuttuğun
Mürekkebi kurumayan satır aralarında
Yazılıp üstü çizilen yaz boz tahtası gibisin
Yüreğine açtığın kara delikleri onarmaya çabalıyorsun

Öyle ki hayatta tadılacak zevklerin
Bedeninle bütünleştiğini düşünüyorsun
Hayatını yaşarken mutluluğu arıyorsun
Sen hasret duyduğun birlikteliği değil
Yalnızlık serüvenlerini tercih ediyorsun
Bu uğurda sevdiklerini yok sayabiliyorsun
Sen yalnızlığı seçip ruhuna eziyet ediyorsun
Seni dışarıdan izleyen üçüncü göz olarak
Kendi fikrimce seni mahkûm ediyorum
YEŞİLIRMAK