Duygular sersemleyip korkuya sarıldıkça,
Çabalar sarpa sarar yollara karıldıkça,
Şaşkınlık çıkmazında adımlar yoruldukça,
Kılavuz arıyorum kapkaranlık gecende
Sessizce yürüyorum Labirent’in içinde

Gölgelerin ardında bilinmeze alıştım,
Bir hayalim yıkılsa diğerine ulaştım,
Hatayı yanlışları defalarca çalıştım,
Kendimi görüyorum pişmanlığın göçünde
Ben miyim, soruyorum Labirent’in içinde?

Duvarlar yükseldikçe kuşattı her yönümü,
Ne arkamı gördüm ben, ne bir adım önümü,
Unutmuşum burada hem günü hem dünümü,
Nerede duruyorum haksızlığın öcünde?
Gönlümü yoruyorum Labirent’in içinde,

Koridorda yürüyüp sağıma mı baksaydım,
Döner dönmez soluma köşeden mi çıksaydım,
Artık yoldan bihaber bir nefes mi çekseydim?
Aklımı seriyorum ellerimin ucunda
Fikrime eriyorum Labirent’in içinde

Derinlere yolculuk göz görmüyor sislerden
Kalbim ürkek, perişan bu yabancı hislerden
Sanki bir perde indi o simsiyah islerden
Çıkmaza giriyorum her anımın suçunda
Hesap mı veriyorum Labirent’in içinde?

Aniden bir film gibi geçiverdim maziden
Kurtulmak mümkün müydü ateşten teraziden?
Kalbimi çekip aldım safsata faraziden
Çocukluk dürüyorum darmadağın saçında
Gözünden vuruyorum Labirent’in içinde

Yelkovanla akrebin, varmamışım farkına,
Bir kere düştüm işte labirentin çarkına,
Yıllarca köhne durmuş gem’i vurdum arkına,
Zamanda eriyorum fani ömrün hiçinde
Ahire varıyorum Labirent’in içinde.

En acı yaraların kabuğunda yadım var
Elendikçe anılar düşülecek nadim var
Silkelendim son defa çıkışa bir adım var
Umudu geriyorum son düzlüğün gücünde
Işığı yarıyorum Labirent’in içinde

Kudret Merttürk - Berlin
17.09.2025

Dost kalemlerden

Yetmedi mi sineme aşk od’unu yaktığın
Ardına hiç bakmadan o kapıdan çıktığın
Giderken yüreğimde hatıra bıraktığın
Yaramı sarıyorum şimdi neden niçin de
Geçmişi karıyorum labirentin içinde ............ Murat Meral Teşekkür ederim