Sanma geceler güzeldir, bir ipek gibi
Aldırma sen diyorum,güzel bakan insanlara
Onların gözlerinden yaşam taşıyor
Aldırma beyaz kağıtlara
Bom boş bir sayfa var içimizde
Çıkmaya can atan
Çıkartmıyoruz



Ben seni örgütlü düşünüyorum
Kitaplarım, çiçeklerim, kedim ve fikirlerimle



Gönlümüz bir nar gibi
Tek ve çok
Tutkudan ölebiliriz




Ağlasak
Gözyaşımıza yetecek çukur var mı



Belleğimiz dünün etrafında dönüyor
Günün ellerinden gecenin ellerine kayarak
Mısralarımız var yarına..
Bedenimizin dişleri altındandır
Kim hasreti öğretebilir bize

Ateşler yakıldı ,gül çehremizde
Yanan biz değildik
Bir avuç kül buldular bizde
Kim ısıtabilir ,ruhu ve geceyi



Mısralarımıza uyku tulumu giydirdiler
Yoksul, gece kondularda büyüdü harflerimiz
Annelerimiz örmüştü yeni imla kurallarını
Tel örgüleriyle gökyüzüne
Türk Dil Kurumu ne kadar şanslıydı!

Dönüşen bir dünya
Herkes ,bir herkes’ in hiçliğinde
Bırak dağınık kalsın ellerimiz
Ki biz hiç dokunmamıştık
Uysal, usluydu avuç içlerimiz


Acının ortasında ıslık çalıyoruz
Ölüler uyanır diye,
Sesimizi soluğumuza gömüyoruz
Mutluluk bu muydu ?