Altında aynı göğün, Komşuda düğün, Bizde ölüm, Ya da bizde düğün, Komşuda ölüm, Öğün… Makineleştik,,
Beş duyumuz soldu nedense, Soldu hislerimiz… Her yer ağaç kurdu, İrin akıyor yüreklerden Azdır, ne dense…
Önce ellerimiz, Sonra gözlerimiz, Ve de özümüz düştü esir Şaşkınız, Karıştı nazımla nesir…
Alo, duyuyor musun? Biz makineleştik.
Kasım 2008 Yunus Çetkin
Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
KEŞKE DİYOR İNSAN BAZEN, HEP MAYMUN KALSAYMIŞ;AMA MAKİNELEŞMEK İNSANIN DOĞASINI SARMIŞ; BAŞKA ÇARE YOK GİBİ DÜNYA BATANA VE BİTENE KADAR GÜCÜ GÜCÜ YETENE SAVAŞ AÇACAK, BÜYÜK CANAVARLAR KÜÇÜK CANAVARLARI YUTACAK.FİLLER DÖĞÜŞÜRKEN EZİLEN ELBET ÇİMENLERDİR, NE YAZIK Kİ...KUTLARIM ANLAMLI ŞİİR.SAYGIMLA.
birincisini de okumuştum yanlış hatırlamıyorsam, bu şiir dizisi sürer giderrr bu şekil, çünkü makinalaşan toplum olarak, her geçen gün daha çok içeri batacağız... ve böyle şiirlere, nereye doğru sürüklendiğimizi bize hatırlatan şiirlere ihtiacımız var... yüreğinize sağlık efendim...
haklısınız ya... nasıl da robotlaştık... değerlerimizi,kültürümüzü,kimliğimizi yaşama sevincimizi unuttuk makineleştik... e-robottan farkımız kalmadı:) çok beğendim hocam... tebriklr kaleminize...
Almanya ya gitmiştim ve bir markete uğradık. Allış veriş için değil gezmek içindi ziyaret nedenimiz.
Gezdik dolaştık ve sonunda kasaya geldik beğendiğim ve ucuz bulduğum bir ihtiyaç almış para ödeyecektik. Kasaya geldiğimizde bizi bir makina karşıladı almanca " hoş geldiniz" diyordu. ve parayı kasaya ödememiz için yol gösteriyordu. Karşımızda bir insan değil makina vardı ve biz makina ile konuşuyorduk.
Eyvah dedim artık insana ihtiyaç kalmayacak ya da biz de mi makinalaşsak acaba. Çünkü ruhsuz, klapsiz ve temassız bir yaşam ancak makinalaşma ile olabilir. Onların insan olarak bizi anlamasını beklemek ise hayal değil midir diyordum
Ve korkarım ki hepimiz aynı yöne gidiyoruz. Duygularımız ve düşünme yetilerimiz alındı/ alınıyor ve alınmayada devam edecek sanırım.
Özeldi ve anlamlı idi dizeleriniz. Kutluyorum kaleminizi ve saygılar yüreğinize
haklısınız üstadım baştan sona haklısınız . gerçekten makineleştik ve bu makine az bir arıza yapsa kendimize değil de yapana kusur buluyoruz. yüreğinize sağlık dilerim almadan vermeyi öğrenir ve makineleşmeyi birazda yavaşlatabiliriz insanız değerimiz sadece sevgiden geçer. makinede olmayan tek gerçek te sevgi bence tek elimizde kalan saf sevgi olsun ımarım. sevgiyle kalın. yüreğinize sağlık.
Önce ellerimiz, Sonra gözlerimiz, Ve de özümüz düştü esir Şaşkınız, Karıştı nazımla nesir…
Alo, duyuyor musun? Biz makineleştik. hocam ben uyuyorum bu güzel eseri okumamışım ama hatırlıyorum okudum ama yorum atmışım olsun tekrar aynı tatla okudum kaleminiz daim olsun saygılarımla zaralıcan
Elbette makineleştik. Hani şu an yorum yapıyorsam makinenin marifeti ... Ruhlar makineleşmese. Kötü olan o.' Şiiriniz mi, harika! Tam, deyim yerindeyse ,; şrak diye tesbit... Aynen katılıyorum efendim. Saygımla.
Ne güzel söylemiş şair Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar sanırım bu medeniyet vede teknoloji bazı değerleri unutturdu bizlere komşumuzu tanımaz olduk nerede kaldı o eski dostluklar. çok güzel bir konu dost kalem ve harika bir şiir kutlarım şiiri ve şairi saygımla.
Saygının,sevgi,dostluk ,akrabalık gibi duyguların yüreklerin bir köşesinde unutulduğu bir zamanda insanlarda makinadan farksız oluyor.Makineleşmeden kalanlara ne mutlu. Selam ve Saygılar Hocam..
Altında aynı göğün, Komşuda düğün, Bizde ölüm, Ya da bizde düğün, Komşuda ölüm, Öğün… Makineleştik,, =============== Hemde ne makineleşme....Üst kattaki komşu ölmüş.6 ay sonra haberimiz oldu . Robotlaştık sanki . Tebrikler ..
Çocukluğumu hatırlattın bana. Gençlik yıllarımızda bırak köyümüzü karşı köyde bir salâ verildiğinde kulak kabartır haber beklerdik ve o köye gidilirdi cenazelere. Şimdi ise apartman hayatında bir üstte oturan komşusunu tanımıyor sakinler. Yukarı katta Mevta yatarken, aşağı kattan müzik sesleri yükselmekte. O cenazenin evden çıkışına bu kadar duyarsız kalan bir millet topluluğu ile beraber yaşamaya ne kadar yaşamak denir bilinmez. Kutlarım yunusun yaraların en acıtan tarafına parmak basan şiirini kutlarım. Saygılarımla.
Tırnaklarım uzadı sonra Kıvrılıp makineleşti Savruldu dudaklarım Kandan emdi zehiri Tabutuma renk seçildi umutlardan Gözlerim ıslak bir karanlıktı artık Öptüğüm kadınlar gündem oldu Değer biçildi meclislerde Demokrat ama aşüfte olsun denildi Tanrı üretim merkezleri tarafından
Beş duyumuz soldu nedense, Soldu hislerimiz… Her yer ağaç kurdu, İrin akıyor yüreklerden Azdır, ne dense… içeriği dopdolu özlü bir anlatım kutlarım şair dostumu düşündürücü anlamlı bir eserdi tebrik ederim
hemde nasıl üstad makine ne kelime duygusuz düşüncesiz hemen unutan ağlarken gülmeyi başarır olduk ne sorgulama var ne oturup düşünmek üzülmek herkes anını iyi geçirme derdine düşmüş ve senin halinden kimseye ne ... arkamızı ne çabuk dönüyoruz ve gidiyoruz... yürekten kutluyorum bu değerli şiiri ve şaiiri tebrikler ve saygılar efendim
Önce ellerimiz, Sonra gözlerimiz, Ve de özümüz düştü esir Şaşkınız, Karıştı nazımla nesir…
ama sevgili dostum inanın sizde nesirle nazım hiç nasırlaşmamış bu akşam en güzel şiirlerden birini okudum ki bir nazım ustasının böyle güzel bir serbest yazması sadece mutlu kıldı beni
Yüreğinize sağlık. Ne yazıkki çoğumuzöyle olduk.Ama Rabbime şükürler olsun ki;Aramızda güzel yürekli insanlarımızda var. İnanıyorum ki;İnsanoğlu ne kadar makineleşirse makineleşsin, kendinden ne kadar uzaklaşırsa uzaklaşsın kendi ruhunu hep arayacak. O arayış, sadece "Ben kimim?" sorusunun cevabı için değil; aynı zamanda hayatın eksik-gedik,yarım-yamalak gerçeği olacaktır. Saygılarımla.Selam ve dua ile...
Önce ellerimiz, Sonra gözlerimiz, Ve de özümüz düştü esir Şaşkınız, Karıştı nazımla nesir…
Alo, duyuyor musun? Biz makineleştik.
Ya çok şükür... Yiyeceğimiz içeceğimiz, Bomba tesirinde KAnserleşmişiz Teknoloji harikasıdır Hemde en ilerisi Ve en pahalısı Hastanelerdeki makinelerimiz.
Çok güzeldi...Yürekten tebrik eder, Sevgiler, saygılar sunarım.
Önce ellerimiz, Sonra gözlerimiz, Ve de özümüz düştü esir Şaşkınız, Karıştı nazımla nesir…
Alo, duyuyor musun? Biz makineleştik. ........................... O KADAR HAKLIYDIKİ ŞAİR VE ŞİİR BELKİDE SÖYLEYECEK BİR ŞEYİMİZ YOK NE ÇOK ŞEYDİ SAYFA NE ÇOK ŞEYİ KAYBEDİYORUZ
Önce ellerimiz, Sonra gözlerimiz, Ve de özümüz düştü esir Şaşkınız, Karıştı nazımla nesir…
Alo, duyuyor musun? Biz makineleştik.
*********
ÜSTADIM ÇOK GÜZEL BİR KONU VE GÜNÜMÜZ İNSANINA O KADAR UYUMLUKİ..MALESEF!..MANEVİYAT NAKAVT...HOŞ GELDİN MADDİYAT...MAKİNELEŞTİK.. KUTLUYORUM YÜREK SESİNİZİ.. SAYGIMLA..
Güzel bir konuya temas etmişsiniz tebrikler,günümüz insanı maalesef makineleşmenin yanında ferdileşti,sadece kendi nefsini düşünür oldu.Tekrar kutluyor selam ve saygılarımı iletiyorum.
Altında aynı göğün, Komşuda düğün, Bizde ölüm, Ya da bizde düğün, Komşuda ölüm, Öğün… Makineleştik,,
Beş duyumuz soldu nedense, Soldu hislerimiz… Her yer ağaç kurdu, İrin akıyor yüreklerden Azdır, ne dense…
Önce ellerimiz, Sonra gözlerimiz, Ve de özümüz düştü esir Şaşkınız, Karıştı nazımla nesir…
Alo, duyuyor musun? Biz makineleştik. -------------------------------------------
Alooo makineler duymaz efendimmm.Boşuna seslenmeyiniz. Malesef hayatımızın en acı gerçeği insani duygular,erdemler,değerler... herşey herşeyy erimede gün be gün.Adına teknoloji dediğimiz hayatımızı kolaylaştırıyor dediğimiz çoğu yerde vazgeçilmezimiz olsada; aldıkları verdiklerinden daha mı çok diye düşündüren dizelerinizi yürekten kutlarım üstad. Kaleminiz ve yürek sesiniz daim olsun.Saygılarımla.
Tam günümüz dünyasına bir vurgu olmuş , makinalşmay la beraber birde sıradanlaştık adeta , yüreğin dert görmesin dostum , her satırına katılıyorum...eksik olma
Önce ellerimiz, Sonra gözlerimiz, Ve de özümüz düştü esir Şaşkınız, Karıştı nazımla nesir…
Alo, duyuyor musun? Biz makineleştik. ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, Yorumlarda bile makineleştik, bir çoklarımız her şiire aynı sözcükleri yazıp yorum yapıyoruz Okumadıgımız belli şiiri olablir beğenmezsek yorum yapmayız olur biter Hakiki yorum o şiir nedir ne değildir onu irdelemek
Beş duyumuz soldu nedense, Soldu hislerimiz… Her yer ağaç kurdu, İrin akıyor yüreklerden Azdır, ne dense…
Önce ellerimiz, Sonra gözlerimiz, Ve de özümüz düştü esir Şaşkınız, Karıştı nazımla nesir…
Alo, duyuyor musun? Biz makineleştik.
maalesef hocam maalesef teknolojinin bize sundukları imkanlar çok güzel,ama götürdüklerini hiç kimse hesap etmiyor yinede teknolojiyle yaşamaya devam edeceğiz.başka çaremizde yok şiirinizi kutladım hocam.Sağlıcakla kalın
Biz teknolojiyi kullanmak istedikçe , Teknoloji bizi kullanmaya başladı. Biz de hiç direnmeden , eyvallah dedik. Ama istisnalar var. Hâlâ duygu insanı olan bizler , şiirlerimizle tutunmaya çalışıyoruz. Yalancı dünyanın yalandan işlerine...
toplumun genel resmini not etmişsiniz bizler toplumun birer ferdi olarak aynı şikayetlerden dertliyiz hak ve adalet ölçüsü olmayan toplumlarda bu durum hep vardır ve olmaya devam edecektir ölçümüz hak ve ilahi ölçü olmalıdır ve bende bir makina mühendisiyim tebrikler
haysah tarafından 11/11/2008 11:34:12 AM zamanında düzenlenmiştir.
herkes aynı şeyi düşünüyor, ama neden bazı değerlerimizi hala kulak arkası ediyoruz bilmem. makinalaşmamak için merhamet, sadakat, vicdan, namus, hakka hukuka uygun davranış gerekmekte. her şeyi başkalarından mı bekliyoruz önce herkes yapsın biz tek olmayalım diye mi düşünüyoruz. gördüğüm kadarıyla bu güzelduygularıyla hareket edenlere saf deniyor. onun için de herkes hissettiği gibi davranmaktan da korkuyor. şiirin düşünceye sevkediyor insanı, bu açıdan başarılı. tebrikler.
Cok dogru, duygunun bitme noktasindayiz, yürekler kin nefret dolu kimsenin acisi kimseyi acitmiyor sanki makinelestik. Yüreginize saglik üstad, cok anlamli misralardi...
Üstad aynen oyle olduk öz değerlerimizi kaybettik bizim gençliğimizde evlerimizde sadece radyo vardı oda hepimizde yoktu.Rahmetli Dedemin bir dikiş makinası vardı köyde ancak onkişide yoktuki bizim köy o zamanlarda bile 500 haneliydi soba yapımında kullanılan birkaç parça takımla ahşap sanatında kullanılan edavatlar vardı. ..........Şimdi evlerimizde herşey makine makine insan bile var....kutlarım sizi kardeşim....
umursamazlık küçük görme seven yürekleri yokuşa sürme her işte bir şeytanlık düşünme menfaat için yaşayanlar yazıklar olsun ki böyle insanlarımız var temennimiz böyle insanların kurbanı olmamak ve bir insan bir insandır elimizden geldiğince insanlığı öğretmek olmalı yaşama nedenimiz...... yüreğinizi kutluyorum saygılar...
kesinlikle katılıyorum malesef ki okadar duyarsız millet olduk ki kimin çok para var nereye harcayacagını bilmiyor kiminde yiyecek ekmek yok ve durumu iyi olan görmezden geliyor....yalan dünya ....paranın gücüne inanıyor dön bakalım daha ne kadar sürer bu saltanat ....ve bizler insan olmanın onurunu taşımayı bazen agır yük sayıyoruz duygularımız ölmüş....çıkar dünyasında zincirin halkalarından olduk adeta...
yok hayır ben böyle değilim yeminler olsun ki de olmayacagım asla
herkes insandır.....önemli olan adam olabilmekte.....
Hocam yürekten tebrikler...Her türlü makineleştirildik desem yeridir.Böylesi güzel anlatımı canı-gönülden kutluyorum...Ne saygı ne sevgi nede insanlık kaldı.Naçizane fikrim makineleşmesek ALLAH ın selamını birbirimizden esirgemezdik zannedersem...Selam ve saygılarımla...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.