Gayrı dar geliyor, bu dünya bize,
Gidişat bozuldu, ahlak kayboldu.!
Bozulan doğa da, toprak revize,
Yağmurlar azaldı, suyu kayboldu.!

Dalında meyvası, kalmayan ağaç,
Ormansız dağlar da, topraklar kıraç,
Dünyanın batması, sayılan sayaç,
Kuduran sallantı, toprak kayboldu.!

Dalıdan kesilem, ağaç kuruyor,
İnsanlar susuyor, neler oluyor,
Boynu bükük kalan, güller ağlıyor,
Bülbülün konduğu, dallar kayboldu.!

Bahar yaz ilen, kavğalı duruyor,
Kuzgunlar çoğaldı, şahin korkuyor,
Muhabbet kalmadı, sazlar susuyor,
Avazlar tıkandı, sesler kayboldu.!

İnsan da huy kalmaz, umut bitiyor,
Kimi ağa oldu kimi sapıyor,
İyilik kalmadı, başa kalkıyor,
Komşusu komşuluk, bitti kayboldu.!

Küsmeler revanşta, sevgi tükendi,
Yağmurlar yağan da yollar tıkandı,
Gönülde mihmanlar, gözün sakındı,
Miadı müşkül de, dost’lar kayboldu.!

14.09.25 / Saat 13,42
MİADI (Mehmet AY)