Ayrılan kalplarde cemre bulunmaz,
İlk göz ağrısı, vurupta geçerse.!
Kul köle olurum diyenler kalmaz,
Geçip karşıdan, şaşkınca bakarsa.!

Yüklenmek insana, cefa mı olur,
Çaresiz bakışlar, suskunca durur,
Gönül köşkü dağılır, fırğat kalır,
Yürek açılmaz, kapısın kaparsa.!

Hançerler saplanır, içerde yara,
Sürünür duyğular, günleri kara,
Romanı yazılır, olanca ola,
Karlar yağıyor, selleri, gelirse.!

On bine yaklaşır, damar vuruşu,
Kadrini bilmeyen, yad el oluşu,
Yaraşmaz bağına, rahmet gelişi,
Dalın da meyvanı, don’lar vurursa.!

Şifalar istenmez, uzağı makbul,
Keyfe keder vermez, dermandan yoksul,
Bahtına çıkandan, bakıpta durul,
Dikilen fidan, bahar da kurursa.!

Yıllara dur denmez, günler akıyor,
Aynayla kavgalı, gözler soruyor,
Miadı pişmandır, kendi ağlıyor,
Nerdedir diyerek, dostlar sorarsa.!

13.09.25 / Saat 10,14
MİADI (Mehmet AY)