Yorgun gecelerim vardı senden arda kalan.
Ve karşı koyamadığım gözyaşlarım.
Sessiz sessiz hıçkıran.
Simsiyah bir hüzün kokusuydu gömleğimde,aşk
Seni anımsatan..

Hani bilirdin nasıl gülerdi gözlerim,
Dudaklarından tek bir hece düşse…
Hani anlardın nasıl severdi kalbim,
Gözlerim gözlerine değse.
Ve şimdi;
Bir sensizlik takvimi asılı kirpiklerimde
Ve zifiri karanlılar..
Yalnızlığımın çıplak ellerinde.

Bu gece kar yağıyor usul usul
Şehre..
Sol cebimde üşüyen resmin,
Güneşe hasret bir kutup ayazında,
Yapayalnız bir kar tanesi kadar,
İsyankardır gözbebeklerim….
Ve titrektir
Bir mumun alevinde
Sendeleyen ellerim…

Oysa ben
en bakir sevgileri getirmiştim,
sert rüzgarlar gibi hoyrat,
sevgi yoksulu yüreğine…
ve sonrasında sen…
sefil bir yaşanmışlık bırakıp
kaçtın
karanlık dehlizlere…
ve sığındın,
kendine benzemeyen
düş kırığı cümlelere..

şimdi ben
karanlığında gecenin
sana dair ne varsa yakacağım
bu şehrin ortasında…..

ve öğreteceğim sensizliği
intihara meyilli duygularıma.
bir ucunu ipe vereceğim baş harflerinin
bir ucunda yakacağım yalan sevdasını
kahpe yüreğinin…

ve tırnaklarını sökeceğim
beni mahfeden acziyetimin
bu gece burada
nokta koyacağım adına
ve bir intiharın eşiğinde
el sallayacağım
yalnızlığıma
bu gece burada ölümün sıcak kucağında
sana benzemeyen bir sevda doğuracağım
ve intihar ederken isyanlarım
ardından ağlamayacağım

yemin olsun
bıraktığın gibi sefil,
bıraktığın gibi çaresiz,
bıraktığın gibi
öksüz kalmayacağım..
yemin olsun
seni benden çıkarıp
bana benzeyen bir beni yaşatacağım