Şu benim iflah olmaz gönlüm
Gene gidip bir gamsıza vuruldu
Yetmedimi çektiğin ki
Yüklenmediğin ne dert bıraktın ne de gâm
Garipler diyarının keşmekeşinde
Say ki sende bir garipsin
Say ki bir meczupsun sokak köşelerinde..
Say ki terkedilmişsin,
Yetimsin, kimsesizsin..

Ey dünya, ne kadar acımasızsın,
Onca zalime kucak açtında
Bir bana mı yer kalmadı kuytularında
Bıraksan da, bende yeşersem,
Sevda gömülse topraklarıma..
Uykularım kaçmasa, duman tütse ocağımda
Kendim yanıp, kendim tutuşsam..
Yağmasa üzerime bulutların..
Bir gönül benim içinde ağlsa..

Çok değil, az bir zaman önce
Kalbimi söküp verdim o yârin ellerine
İçimde bir sızı, içimde bir ah
Ben küfredemem kâdere,
Kâder dediğin kısmetten ötesi değil
Ama, ama hiçmi vicdanın yoktu be gülüm
Hiç mi canını yakmadılar seninde...

Sus demiştin, konuşma..
Susuyorum işte edebimce..
Ey yeri göğü yaratan Rabbim
Sana susuyorum herşeyi,
Ben Eyyübün sabrına,
Yusufun ahlakına sahip olmasam da,
Yakup gibi, zalimleri
Allaha şikayet ediyorum

Bir gün,
Bir gün yolun düşer de sevdaya
İçini alev alev yakarsa
Belki o gün anlarsın,
Hesabımı mahşere bırakarak
Sana neden bukadar kahrettiğimi
Çok değil, az bir zaman sonra..
Belki anlarsın..
Belki...

"Sustum İşte" şiir kitabından