0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
333
Okunma
Beynimdeki mevsimler,
koyu ve siyah düşüncelerle nemli.
Yağmur gibi ıslak,rüzgar gibi suskun…
Gecenin rengi,şafağa doğan güneş gibi…
Oysa usumda,
Her yaprak sanki kendi küllerinde uyuyor,
her rüzgâr karanlığın sofrasında üşüyor.
Ben, sol yanımdan sızan geceyle,
Hırpalanmış düşlerime bu yağmurda mezar ararken…
Mevsimi aşka çağıran ölümün acı halleri,
korkularından sıyrılmıştır artık.
Acıların ucundaki bulutlar ise,
yağmuru dökecek sözcükleri
kelimelerin serin soluğuna bırakmıştır...
. . . . . ….
Bayram Köse
5.0
100% (4)
