0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
100
Okunma
Sabahın sessizliğinde
insan susar,
kuşlar zikreder.
Doğa, ezan gibi
uyanışa çağırır.
Serin serin esen rüzgâr
tene değil,
ruha işler.
Allah’ım…
Ne güzel nimettir
özlemek bile serinliği.
Geçmez sandığımız yaz,
göz açıp kapayıncaya kadar geçti.
Ömür de öyle değil mi?
Geçmez sanırız…
Oysa bir nefes, solukta bitiyor her şey.
Anla ki,
dünyadan geçerken
zamanı israf eden,
kendini israf eder.
Emek, sevgi, saygı,
ve en çok da iyi niyet…
Bunlar emanettir.
İsraf etmemeli insan,
ömür sermayesini.
Çünkü her nefes
geri dönmeyen misafir.
Ve her geçen an
Allah’a yaklaşan adım.
Rifat KAYA
5.0
100% (6)
