0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
48
Okunma
Şair, derin bir aşkın içinde ama karşılıksız sevginin yükünü taşıyor. Geceleri uykusuz bırakacak kadar yoğun duygular beslemiş, ama bunları karşısındakine aktaramamış. İçinde sakladığı bu sevgi, ona hem umut hem de hüzün vermiş.
Bir yandan sevgilisinin de bir gün aynı hisleri paylaşacağını umut etmiş, diğer yandan her sabah uyandığında onun yanında olmadığını fark etmenin burukluğunu yaşamış. Gündüzleri hayal kırıklığıyla, geceleri ise hayalleriyle avunmuş.
Şiirin özünde, karşılıksız aşkın sabırla taşınışı, hayallerle avunma ve yokluğa alışmaya çalışmanın hüzünlü hikâyesi yer alıyor.
Geceleri uykularımı kaçıran sebebim,
Sonuçlarına katlanan bir ben vardım.
Düşünerek kafayı sıyırmama ramak kala,
Sevgine tutunan bir genç ile karşılaştım.
Ben seni çok sevdim, sen bunu bilemedin.
Ne kelimelerle ne sözlerle anlatamadım,
Hislerimi sana bir türlü açıklayamadım,
Bunları içimde yaşayarak seni özledim.
Ben eksik yanımı tamamlamanı istedim,
Tek isteğimin üzülmek olacağını bilemedim.
Bir gün sen de sever umuduyla seni bekledim,
Ve yine senli hayaller kurararak uykuya daldım.
Mutlu bir gecenin ardından gözlerimi açtığımda,
Yanımda olmayıp aklımda olmanı fark ettiğimde,
Bir hüzün sardı sabahımı, kendimi toparladığımda,
Hiç birlikte olamayacağımız düşüncesine sarıldım.
Ben geceleri sana sarılarak,
Sabahları senle vedalaşarak,
Yokluğuna alışıp ve dayanarak,
Hayatıma devam ettim...
