Şerefsizin şerefini millet taşır...
Aç yatar kimseye belli etmez...
Dağ gibi durur...yıkılmaz kimsenin üstüne...
Elleri hep nasırlı , çatlak....
Fakat namuslu..
Alın terindeki yokluk..
Bir dağ gibi sırtında..
Gece-gündüz çalışır...
Rabbine şükür eder ,
Hırsız bir gün gelir...boynu kravatlı...
Her şeyini helalini alır da gider ,
Hanım der ki...BEY....Allaha şükür....
ŞÜKRÜ de... beni bekler evin kirası....!

ALLAH KERİM.... Üzülme der hanımı ,
Hanım hatırlattın. Kerimede borcumuz var...
Para biter. gözler aşa ekmeğe bakar...
Bir lokma ekmek....olur gönül yarası ,
Borcunu aksatır...namusluymuş , NAMUSSUZ...
Çocuklarının yüzüne bakamaz olur...
Durmadan çocuk yap...utançla yaşayasın....?
Fakirlik yokluk sırtında...boynunda kolye ...
Boynuna taktığın kolye de semer olacak...
Aptalın--cahilin oyu... akıllıya mezar olacak...
Kefende. sen hiç cep gördün mü...?
Allah’ın adaleti nerde...
Hadi bana göster diyorlar...
Ağlayanda gülende mezarına çıplak girecek...!


Didaktik şiir olarak yazılmıştır .