Biliyorum !
Pişmansın benim gibi
Tanıştığımıza memnun olmamalıydık aslında
İki uzak insan, iki yabancı biri
Hatta kalpsizdi teki
Seni üzmek istemezdim.
Sana bunu yapmakta çok acı.
Bitmeli.
Cümle fazla uzatılmamalı ki anlamını yitirmemeli.
Noktası geldi bu cümlenin,
Ayrılık,
Her aşkın eceli.
Artık saçlarını kendin tarayacak
İşine tek gideceksin,
Güzel değil mi aslında, banyo sırası beklemeyeceksin.
Dağınık olmayacak evin
Ve salonun ortasında çorap görmeyeceksin.
Senin artık bütün hafta sonları,
Kumanda kavgası olmayacak
Ve bir daha ne maç ne özet izleyeceksin.
Üzgünüm.
Seni kırmak istemezdim,
Göz pınarlarındaki şelaleyi yanaklarından süzdürmezdim.
Yapamadım.
Kalamadım.
Şimdi soğuk bir akşamın gecesinde,
Ellerinde hissedeceksin sıcaklığımı
Göz yaşlarını silecek yokluğum
Kulaklarında çınlayacak sesim;
Seni Seviyorum.
Vakti geldi ayrılığın, gidiyorum.

Zaman doldu,
Tükendi kudret kalemimde satırlarım
Günahıyla, sevabıyla yaşadım.
Hiç gitmek istemezdim ama
Zaman dolduysa ne bir eksik, ne bir fazla...