Annemin karanfil kokularına benzettim
ölümün kokusunu,darağacına giderken.
Ve annemin çeyiz sandığında sakladığı,
misvak kokusu geldi aklıma
ipte sallanırken.

Topaç döndürdüğüm çocukluğumu özlerken,
barut kokulu sokaklarda ölüme koştum ben.
Birinci sigarasının dumanı çöktü gözlerime
son nefesimi verirken,
son kez baksın yüzüme,
sehpayı tekmelerken gardiyan.

Hayıflanmasın
çenemi bağlarken babam..
Bıçağı annem koysun göbeğime,
bir ağıt yaksın hüzzam makamından,
başucumda yasin okusun bacım
yüreği sızlatan sesinden.

Sadık’ı tembihleyin çok sövmesin ardımdan,
Selim sarhoş yürümesin cemaatin arasında peşimden.
Namazımı kıldırsın solak imam,
tapudumu omuzlasın bu bozuk düzen.

Mezara kardeşim indirsin beni
ibrik istemem,
su testim topraktan olsun.
Ve toprağımı örtsün sevdiceğim,
yasımı tutmasın güttüğüm davam

18/03/1989 Mutlu Köy
Hüseyin Saban