Bende hiç dinmeyen, bir sevinç vardı,
Semada parlayan, yıldızlar gibi.
Yüreğim durmadan, seni anardı,
Varlığın yemyeşil, bir bahar gibi.

Kâh bir meltem gibi aştı çölleri,
Kâh yanıp, kül oldu, aşkın halleri,
Gönle huzur veren, cennet gülleri,
Etrafa dağıldı, gül-ü zar gibi.

Kalbim hep duyardı, aşkın sesini,
İçimde büyüyen, her hevesini,
Her an hissederdim, o nefesini,
Buram buram esen, bir rüzgâr gibi.

Seni gördüğümde, gönlüm duruldu
Taşan duygularım, sana vuruldu
Yorgun kalan ruhum, huzurla doldu
Coşkun coşkun akan, bir pınar gibi.

Artık şiirlerim, gözde yaş oldu,
Şimdi en güzel tac, sende baş oldu,
Benim her baharım, sanki kış oldu,
Kalbimde saklanan, yadigâr gibi.

Sana dokunmadan, hüsn-ü niyyetim,
Sensiz yaşayınca, çok eziyyetim,
Varsa gönüllerde, bir meziyyetim,
Bakışın bilinmez, bir diyar gibi.

Başın hep göğsümde, nazlarım seni,
Saçın rüzgârında, gizlerim seni,
Her gün doya doya, özlerim seni,
Ruhun sarsılmayan, bir çınar gibi.

...andelip...