‘’YOL VERDİM’’

İnlerinden ulusun Asenalar şehrin ışıklarına doğru, bozbulanık dağlarda karlar yağsın mezarına, ovalarda çağlayanların çığlıklarını duyasın her imsak vaktinde.
Kişnesin kısraklar yaban hallerine… Balalar Anasının göğsünden emziremediği gibi ağlayasın…Srenler çalsın daracık kabrinde…Mülteci yüreğimi susuz bıraktığın gibi Nar’ı sarsın seninde naçiz vücudunu… Tün zulmüne katık olsun kefenin.Bundan gayrı koşuklarda dizmem sana. Değmezsin sen o muştulara.

Uyaksız yazacağım seni köşe başı duvarlara
Faytonlar alır götürür sanırsın kahrını.
Pusatlar başını gövdenden ayırsında bil…
Bil ki aleme paşa gelmediğini öğren...

Ciklet çiğnemene eyvallahta ,şaplatmakta nesi
Caka satmakta ne ortalık malı gibi…
Sen hiç üşümek ne bilirmisin parkanın altında
Münhasır köşkünde zaman gelir bir kilerin bile olmaz.
Heyy Aşüfte… Cenaze senin değilse anlamazsın feryatları…

İrite ahvalin yansıyor bak kaldırım taşlarına .
Bir Itri besteside değilsinki
Gramafonda vızırdayan eski bir şarkısın işte.
Hatıram kalsın diye ellerinin ayazına dokunmuştum
Dizlerinin bağındaki düğümü çözmüştüm.
Çıkmasın diye bühtan dudaklarından
Yol vermiştim abuk sabuk hallerine… Yolunu açık eyledim Cehennemine…
S SENOL ( YOL VERDİM )