5
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
167
Okunma
Ben küçükken,
Dünyam senin gölgendeydi.
Ayakkabılarının sesi,
Eve dönen umuttu benim için.
Saçımı örerken annem,
Sen gözlerimden okurdun derdimi.
Bir şey söylemeden anlardın,
Bir bakışta çözerdin kalbimi.
Dizlerim kanadığında değil,
Kalbim kırıldığında öğrendim,
Asıl şefkati…
Senin susarak sarılışında gizliymiş.
Büyüdüm baba,
Ama hâlâ küçük kızınım sana.
Ne zaman yolumu kaybetsem,
İçimden senin sesin çıkar:
“Cesur ol kızım… Geçer.”
5.0
100% (6)