Ulemasıyım acıların
Hamt ettiğim kadarım
Ne bir fazla ne bir eksik
Söylencelerin nazarında çırpınan bir v/edayım
Mil çekilmiş gözlerinde şehrin
Dolaşan kara bulutların bandığı
Yarım yamalak bir sevdayım

Andığım kadar dünümü
Günbegün daha çok severken ölümü
Reçinesinde günün
Bir b/ölü
Hüznün uçuşan külü

Azığım.
Azaldığım da doğrudur hani
Çoğalan semanın kara bulutları
Şiirden çok şehre ve Rabbine sevdalı
Tutulmuş nutkunda yüreğin
Tutkun da değilim artık hayata
Cebelleştiğim her yeni gün
Devinen sözcüklerden medet umduğumsa
Yalandır artık

Kat izinde şiirin
Kardığımdır önüm ve uykum
B/ölünürken her saat başı
Sancılı kıyametin alametifarikası

Hazzın değil
Haizi olduğum söküklerimle hemhal
Faizini ödediğim bir sevgidir benimki
Varsa yoksa hüzünle iştigal
Pekişen bir servetse babadan yadigâr
Kıtlıktan çıkmışçasına sevdiğim şu evren şunca insan
İsyan batağında devirirken putları
Gönlüm nasıl da ölüme kayar

Kayrası ıssızlığın
Tebeşir tozu yuttuğum da doğru
Kel alaka yalnızlığımın ruhu
Sadece bir taslak mahiyetinde şiir
Tasası ne de olsa bana düştü hayatın
Derme çatma kalemin g/izinde
Bir belirteç ise
İçimden geçen her imge

Renklerin h/ası
Kayıp asasında saklıyım şehrin
Acının derdin tasası
Hazzı ölümün devasa bir rahmette saklı
Yeniden doğuşumun masalı

Ah, etmem
Ses etmem
Her suskumda yanımda Tanrı
Pes etmem bazen devasa bir es verip
Hacmini kolaçan ederim mabedimin
Havsalamdan taşana rağbetim
Kelamın hazzıdır güftesi yüreğin
Ve o sessizlik:
En hazin beste uzamında kâinatın
Kayıt açtığım her yeni gün
Martaval okusa da kâhin

Mevsim suskun tek nefeste içime çektiğim
Meali ölgün çektiğim her resmim
Çekmecemde saklı hikâyem
Bir şiire de aldanma asla sen
Derme çatma bir kulübe değil asla
Yalnızlığın verdiği hazla
Kayıp bir minvalde estiğim kadar
İçime sığamazken delişmen rüzgâr
Ve işte bir kat daha çıktım kadere
Kat izinde sevginin
Boykot ettiğim yalan zikrine
Parmak bastığım alacalı bir hayal
Sağdıcım kalem göğe takılı bir meal