ÇARESİZLİK

Hayatın dolaşan çarkı hep böyle olsa gerek,
İçi dolu isyan, acı benim için de oldu nefret,
Çaresiz kaldım sürükledi beni peşinden felek,
Belki gülersin bir gün sende bekle de sabret.

Çareler aradım beyhude kaldı hepsi boşuna,
Çok uğraştım gitmedi hiç kimsenin hoşuna,
Kin saran o insanların bakmadım duruşuna,
Muhtaç olmadım asla onların beş kuruşuna.

Allah’ın kulu sandım insan denen yaratıkları,
Gördüm onları ben dostlarını nasıl sattıkları,
İnsan değil onlar asla bırakmazlar koltukları,
Olmadı asla onların hâl hatır sual sordukları.

Gönlümden bütün nefretimi yazıyorum size,
Almayalım kalleşleri bundan sonra içimize,
Onların bütün yalanları ders olsun hepimize,
Unutmayalım yemin etmiştik biz şerefimize.

Doğrulukla coştum yıkılmadım hep ayaktayım,
İnsanlığın mukaddes onuruyla doğru yoldayım,
Onursuzlar zannetmeyin ki çaresizim dardayım,
Anlayana lazım gelsin tüm onurumla zordayım.

Bunların hepsi dost gibi göründü hep yanımda,
Bulamadı menfaati benin bedenimde canımda,
Dara düşersem eğer kin arayacaklar kanımda,
Göremedim bulamadım dost kimseyi yanında.

Gani YÜCE
09.02.2006/KONYA/AKÖREN