Anda anlaşıyor zaman
Yelkovanın yürek kapısında
Pencereni aç:
Seyreyle kahitı
Dolsun
Doluşsun yaşam
Döküntüsüz sonbahar mı olunur
Kışlar çetin olur
Bırak budansın dalların
Yada kıştan kırılsın dalların
Baharı yaşamak
Kış kapısından geçmektir
Yazın tadı değil mi eylüller
Olgunlaşır narlar
Narinciyeler
...
Dinlen hele
Acele etme
İki soluklan
İçten içe
Aç kollarını
Sarıl rüzgarlara
Kar’ın soğuğunu da
Yazın sıcağını da
Sindir sinene
Sararsın lalerin
Yeşeren güllerene de dokun
Çarpıntısıdır mevsimlerin kalbi
Kalbin evrenin ışıltısı
Hisset
Hisset her zerreyi
Bir ben var
Bir derya
Bir sen
Bir sen
Sarmşıklar sokağında yaşamak
Dolanmak
Düşmek, kalkmak
Koşmak
Bağırmak
Yada susmak
Çarpıntısıdır mevsimlerin
Mevsimlerle kal
Daralma
Yağıyorsa yağasın yağmurların
Vaktidir her döngünün vakitleri
Vakitlerinle tatlan
Tatlar değil mi
Acı
Tatlı
İkilemin birliktelliği
Her şey ile her şey
Şimdi kalk ve mendil eyle şiirimi
Yüreğinden gözlerinden sil...

M.SERİNKAYA