Ne ahlak kaldı bizde, ne namus ne de haya,
Modernleşmekmiş bu çağdaş olmakmış güya.

Gençliğin boş şeylere aklı kördüğüm olmuş,
Üretmeyen beyinle her gördüğünü almış,

Ümidimiz bu gençlik bizim geleceğimiz,
Kehanete gerek yok işte olacağımız.

Aman toplum ahlaksız inançsız dinsiz olsun,
Kaybetsin benliğini sonra bir soysuz olsun.

Bütün gayret çaba bu bir tarihi yok etmek,
Bu gayenin sonucu bir gün yok olup gitmek.

Oluyor başardınız, gençlik ayyaş saygısız,
Yazılır bu tarihin gerisi artık bizsiz.

Bu din bizim elimizde gerçek yerini buldu,
Bıraktık elimizden şimdi sahipsiz kaldı.

Bu vebal yeter bize şimdi düşman sevinsin,
Bizi böyle yapanlar kına yaksın övünsün.

Ruhun boşluklarını yabancılar doldurdu,
Geçmişimizden kalan her değeri öldürdü.

Terör, soygun, hırsızlık doğal karşılanıyor,
Tertemiz saf gencimiz böyle aşılanıyor.

Kursakta haram lokma düşüncede tahribat,
Biz böyle arzu ettik suçsa bizde kabahat.

Nereye gidiyoruz düşünün kara kara,
Çok sürmez başımızı vuracağız duvara,.

Başı toprağa gömdük deve kuşu misali,
Farkına varamadık bilemedik bu hali.

Az kaldı uyanmazsak zaman çok geç olacak,
O gün düşman olanlar halimize gülecek.

Kaybolacak dengesi biz olmazsak dünyanın,
Yalvarırım ne olur geç olmadan uyanın.

Çocuklarımız bizim canımız ciğerimiz,
Uçurumun kenarında bakın yavrularımız.
Mehmet Çiftçi