1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
129
Okunma
Gidenler gitti…
Ardında yankısı kaybolan bir ses,
Unutulmuş bir bakış,
Kırık bir tebessüm bırakarak.
Kalanlar sustu…
Çünkü söz yetmezdi eksilen kalplere,
Çünkü gözyaşı,
Anlatamadığını anlatırdı.
Asıl bizimdi kalan,
Ama biz de eksik kaldık gidenlerle.
Bir masa,
Bir sandalye boştu hep.
Giden unutur belki,
Ama kalan hatırlamaya mahkûm,
Her köşede izi,
Her adımda gölgesiyle.
Ve biliriz ki,
En ağır yük,
Gitmekte değil,
Ardında kalandadır.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz