Baba Gibi Susmak

Her şeyi bilip hiçbir şey dememek,
Kırgınlıkları içten içe gizlemek.
Gözler yorgun, sözler suskun kalır,
Diken üstünde durup da ağlamamak.

Kelimeler boğazda düğümlenir,
Bir bakış anlatır gizli sancıyı.
Yılların yükü omuzlarda ağır,
Ama dilde yoktur isyan lafı.

Geceyle dost olmuş, yalnız kalmış,
Dertleriyle yan yana yaşamış.
Yorgun elleri saklar kırgınlığı,
Ama suskunlukta bile sevgi var.

Kimse bilmez, ne fırtınalar var,
İçinde saklı o derin denizde.
Kırmamak için sert sözlerden kaçan,
Bir baba gibi susar her sözünde.

Gözyaşı dökmez, ama hisseder,
Yaraları görünmez, gizlidir.
Bir gün anlarlar belki bunu da,
Sessizliğin dilini çözmek gerekir.

Yıllar geçer, anlatmaz yaşadığını,
Sessizce sarar yaralarını.
Her veda bir başka yük olurken,
Suskunluk en büyük dayanaktır.

Bir kelimeyle yıkılabilir dünya,
Ama o bilir, bekler, sabreder.
Çünkü bilir, sessizlik bazen en güçlü,
Ve en derin sevgiyle örülür.

Baba gibi susmak budur aslında,
Anlatmadan sevmek, korumak bizi.
Sözün yetmediği yerde başlar,
O sessizliğin dili, yürekten.

Hakkı kalabalık