Azad et nefsini bu aldanış perdesinden,
gri bir rüyanın gölgesinden.
Hakikati ararken kaç yalana çarpacak kalbin,
Kaç kez kırılacak, kaç kez dirileceksin,
....
meçhul
....

Serap gibidir dünya;
tenini sarar yapış yapış ,
Ya ruhunu yakar, ya kolunu kırar.
Beyazı taşımak ne zor!
Bunca pasın, bunca kirin içinde.

Oysa senin sesin,
Minik bir serçenin göğe isyanı,
Senin varlığın,
Sahte aynaların ardında gizlenmiş
İlahi bir hazine.

Bir hakikat var:
Ve o hakikat sensin.
Su gibi…
Berrak, arı, hayat verici.
Bırak bozuk çark dönsün
Kendi cehenneminde.
Sen su ol,
Sen can ol,
Sen aşkı taşıyan canan ol.

Yangının nefesini kes,
Mateme siyah karanfiller düşse de,
Sen serp aşkın kızıllarını üzerine,
Boyama kaderini karanlığa.

Bak işte:
Uçsuz bucaksız gelincik tarlaları,
İnsan yağmurlarına susamış.
Her damlaya aşkı gizle.
Ve bırak bir melek tutsun elinden,
Çeksin seni,
O en saf baharın sonsuz nuruna.