2
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
358
Okunma
Bir meyvenin sihirli gizlerinden,
Kadim bir sürgünün izlerinden,
Üç karanlığın zifirinden,
Geçtim de geldim.
Dağların taşımadığı bu yükü yüklenip,
Bu alemi ben seçtim de geldim.
Yük dediysem, ağırlığınca altındı.
Bunu fehmedemedi insan! iblise kandı.
Sürgünün ilk rengi Habil’den düşen kandı.
Zulüm ateşi mazlumun kucağında yandı.
O günden beridir kırmızıdır yeryüzü,
Şahittir buna insanlığın kara yüzü.
Şimdi kim verecek şükrünü yasak olmayan meyvelerin?
Duada değilse nerede gezer ellerin?
5.0
100% (5)
Cevap Yaz