Kıyılarıma şiir vurur
Yazıp yazıp silerim
Bir kumsalda gibiyim
Gözbebeklerimden
Arta kalanları resmederim
Hüzne vurur sevinçler
Her yudumda
Ağır ağır batar Güneş


Bir fincan kahvenin telvesinde
Anlamlı sohbetlerle bağlanırım
Hayatın orta yerine
Rüzgarla savrulan tohumlar gibi
Kendi mevsimimi kovalarım


Tecrit edilmişliğim
Son basamağını arar
Münzevi düşlerle yakarır
Meyveleri şiirden
Bir ağaç kovuğunda saklanır


Süt kesilince çürür derler
İnsanlar peki
Bir ileri iki geri
Hücum gücü tükendiğinde mi
İnzivayı seçmişlerdi


Tecrit edilmiş bir münzevi
Saatine bakar
Yerelde ayrı New York’ ta ayrı
Tarih deseniz bir gün ileri
Bir gün geri
Anlayan birisi anlatsın
Bütün teorileri


Zaman
Çığlık çığlığa
Sanki küçük bir çocuk
Ve bizler
Oturaklı cümleler ve insanları severken
Oynak bir zaman kaydırağında
Tutunacak dallar arıyorduk kalbimize


Dünya yalancı bir emzik istediğinde
Onu savaşlarla beslemeyi seçtik
Süt hakkı soracak zihinleri kelebekler sardı
Baksan herkes aşık
Herkes düşman
Ama kim kime dum duma


Ey insanlık
Ayağa kalk
Dünya oturacak

ŞuLeCan