Şairin dili könuşmaz söylermiş ,
Bozulmaz mayası...düzgün olanın
Her dudak kıpırdar doğru söylemez
Bin...saz teli titrer ; çalar söylemez..
Her gün yazılırmış...defteri-kebir
Yürüdükçe değişir adımların ,
Ona, buna...kasılıpta kalırsın ,
Her yürüyen varamaz o menzile...
Bütün varlık sana koşar sevgiyle
Sevgi bitmez..coşkun bir sel gibidir ,
Rüzgar ; dalgalarda hırçınlaşır....
Alır götürür kum ve çakılları..
Gölgeler uzayıp kısalır senle ,
Ezgiler seni çağırır...ruhunda
Çocukların bakışlarında sevgi...
Bizi götürür uzak diyarlara...
Çocukluğunu yaşasın her çocuk...
Öldürüp, gömenlere lanet olsun...
Çocuğun bakışlarındadır sevgi....
Yaratılış hikayesinde insan...
Tanrının hükmünde dönüyor evren ,
Ben neyim...kimim diye sorma sakın ,
Kalk ayağa...evrenin efendisi...
Bir parça balçık -çamurdan can aldı ,
Nefsine köle olmaya mı geldin...?
Gidenler....gelenlere yol olurmuş ,
Herşey çaremidir.....ölümün nerde...?
Defterin tutulur hesabın nerde..
Gölgeler fısıldar ne yaptığını...
Kırk kat duvarda yankılanır sesin ,
Yaptıkların....senin kaderin değil....!


On bir hece vezni kullanılmıştır .