2
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
112
Okunma
Zaman ileriye akar, durmaz,
Sessiz bir nehir gibi kaybolur uzaklarda.
Geçmişteki tebessümler,
Bir yaprak gibi sürüklenir akıntılarda.
Geriye dönmek ister gönül,
O eski ışığa, o tanıdık sese.
Ama her dokunuş,
Anının ince tülünü yırtar sessizce.
Hatırlamak güzeldir,
Ama yeniden yaşatmak değil.
Çünkü nehirde su aynı olsa da,
Dokunan el artık aynı el değil.
Bırakalım kalsın orada,
Zamanın kıyısına işlenmiş izler.
Onları zorla uyandırmak,
Anının bütün güzelliğini siler.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz