0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
259
Okunma
Gecenin sessizliğinde, yıldızlar kadar derin,
Bir iç sesi duyulur, derinden ve berrak.
Dışarıda fırtınalar kopsa da, ben
En çok kendimde kalmayı seviyorum.
Yollar uzayıp gider, belirsiz, yitik,
Kalabalıklar içinde kaybolmak kolay.
Ama ben, bir köşede, sessizce,
Kendimle baş başa, en saf mutluluk.
Bir gülümseme ararım bazen,
Ya da sıcak bir elin dokunuşunu.
Ama bilirim ki, her şeyin sonunda
Kendime dönerim, sessizliğe dalarım.
Çünkü orada, yalnız ben varım,
Düşlerim, sırlarım, kendime sakladığım.
Hayatın kaosunda huzuru bulduğum yer,
Bir sığınak, bir nefes, bir arınma.
5.0
100% (4)
