Bütün güller,
Gülüm,sana benzer.
Yaratan’dan bir güzellik,
Ve...ışıltılı bir ihtişam.

Şaire ilham,şiire sebep renkleri
Ve vakur duruşuyla
Sevda umutları
Seven yüreklere.

Işıklar saçılır,
Renkler raks eder
Her yöne
Gül bahçelerinde.

Demlenmiş düşsel umutlar
Ve yaşam sevinci
Bakir goncalarında.

Sevilene ulaşmayan bir gül tanesi
Yâre çıkmayan bir sevda yolu
Aşk adına nasıl da kayıp.

Gül sevdanın başında Tac,
Aşklarsa güle muhtaç.

Gül,aşka dili olan tek çiçek,
Duyguları anlatır renk renk.

Rüzgarlar taşır
Gururlu koku ahengini
Ve vakarlı nazenin hüzünlerini.

Gül,Aşkın adı.
Bazen gönüllere hüzün buketi
Bazense,
Özlemlere gönül sesi demeti.

Bazen
Acı ayrılıkları mutlu düşlere,
Hırçın bakışları,
Tatlı tebessümlere döndüren
Sebep...gül.

Bazense
Uğruna ömür verilecek sevgiliye
Her yaprağında katre katre
Sevda taşıyan
Aşka teşne dil.

Kapat gözlerini
Bir dinle aşk çığlıklarını
Gül zar’larda
Gonca’dan doğuşunu
Görmek için sevgilinin,
Bekleyişi figanlara dönen bülbüllerin.

Ve...yalnız bir mezar başında
Yaşanmamışlıklara yas tutar,
Ağlar seherin koynunda
Gonca’ya durmuş bir siyah gül...

Tuğal KÖSEMEN

* Fon resmi,el sanatları çalışmalarımda tamamını benim yaptığım "Gül’ler" panosu çalışmadır.(Pano alt yapısı dahil)