Kırık bir küpten taşıyordu
Gerçeklik payı noksansız hatıralar
Koyunların boynuna asılmış
Zil sesleri ile başlıyordu masal
İpte asılı çamaşırlar kadar temiz ve sıcaktı
Rüzgarla sallanan umutlar


Zindanda huzur arama dedim
Huzur içinde
Dedi şair yüreğim
İçinde ara ne varsa
Sayılı günler
Sayılı dakikalar
Sayılı nefesler eşliğinde
Tutuklu kaldım


Bir yolculuk daha vardı
Demir parmaklıkların ardına
Güneş
Işıklarıyla pelerin olduğunda göğsüme
Sıcaklığını duyumsadım hayatın
Bir çift kelepçe ile
Sarmaş dolaştım içimde


Bu sefer
Aydınlıktan hesap soruyordu hayat
Karanlık haklı çıkacak diye korku içinde
Beklemekteydim
Hücrelerimden şiir damlıyordu
Şair yürekliydim işte
Asi şükürlerin eşiğinde
Bir çığlıktım herkesin duyduğu


Dipsiz mısralar gibiydim
Ete bürünmüş sevinçtim
Hüzün yumağından oyuncak
Işığa ayarlı saattim sanki
Tıkalı su gideri
Sayacı çarpık düzen
Mazgalda yiten kaçak umutlar


Gibiydim
Gibiydik
Gibiydiniz
Aşk diye diye
Ölmek isterken
Masalsı gerçekliğin içinde

ŞuLeCan