"Şimdi mevsim sonbahar..Akşamlar yara bere..Yüreğim kan revan..
Güneşim doğmuyor artık..Karanlık gecelerin sessiz uçurumlarından aşağı düşüyorum..."

Hazan mevsiminde yürek...hüzünler sarmalamış dünyayı...ah o akşamlar ki,keşke onlarda bir dem kamış olsaydı gönül...zamanın tüm kareleri,gecedir artık...ve sessizdir,her yalnızın dünyasındaki gibi geceler...ah o uçurumlar yok mu ya,işte ben şimdi o uçurumlardan düşüyorum,bilinmez karanlıkların dehlizlerine...

"Ateş rengi çiçeklerinle
Süsle saçlarımı ey akşam
Beyhude kaçmalarım
Bilirim..
Adını bile koyamadığım
Karanlık çıkmazlardan..."

ey akşam,o kızıllıkların raksettiği ateş çiçeklerinden bir buketle yansı saçlarıma...bilirim ki,tanımlayamadığım bu çıkmazlardan kaçmalarım boşunadır da,ben hala kaçmalardayım şimdi...

"Ne kadar ruhsuz bana şimdi
Yelkovan süslü zamanlar
Bilirsin..
Ben, adını bilmediğim
O kayıp şehirde
Bir gül dibinde doğmuşum.
Ve bilirsin..
Ben,ona nasıl aşık olmuşum..."

kayıp şehirler vardır hani,tanımsız ve bizden başkasının kaldırımlarını çiğnemediği...işte ben öyle bir şehrin güllerine aşık olmuşum,orada doğduğumdan beri...o güller ki,aşık olmak için vardır ya tomurcuk tomurcuk açmalarında...zaman mı...o bana anlamsız bir gizemdir artık...

"Dua dua asılmış bir el tanrıya
Her mabedi dolaşmışım adım adım
Yakarmalar gökkubede
Yıldızlara sokulmuş
Asude karanlığımda durmuş
Yarin hayali
Adı hala
Gül yaprağı rengi susar
Dudaklarımda.."

Mabedlerden sor beni...kalmadı gezmediğim dua dua hiçbir mabedin diz çökülüp de ağlanası köşesi...öyle ki yakarışlarım ,yıldızların arasında gider olmuş Tanr'ıya...yarin özlem özlem tüten hayali,asude bir bahar ülkesi gibi karanlıkları da bana serinlik vermed şu an...yarin adı,dudaklarımda,gül yaparağının o tazeliği kadar renkli ve canlı susmalara asılı kalmış...

"Tut ki hiç görmedin beni akşam
Leylak rengi örtüler örtmedin üzerime
Ağlayışlarıma kulak vermedin say
Uykusuz yarı gecelerimde
Bir denizin dibine göm beni
Bir avuç toprak at ya da
Sevdiğimi artık görmeyen
Gözlerime.."

Ey akşam...sen ki görmedin ve örtüler atmadın yaralarımın üstüne ve ağlayışlarımı ise hiç duymadın...ey akşam sen ki,o yarım yamalak uykularımın arasından alıp da beni,en bilinmez denizlerin,en diplerine sakla beni...öye göm ki beni,gözlerim sevdiğimi görmeden kapansın mahşere kadar...

"Bir eylül akşamı oldu sevdan
Sustuğum yerde sözsüz dilimsin
Lal rengi dudaklarımda hala ismin
Efkar demli gecelerde son çayımsın
Kalbimde buruk sevdam
Avucumda kalan
Son bir damla onur
Haydi durma..
Fetvasında aşkının
Ellerinle boynumu vur..."

ey sevdiğim,haydi durma ne olur,aşkının fetvasıyla boynumu vur ki ölem artık...hem de o ellerinle vur sana aşık bu yüreği...bende ise geriye,yüreğimde buruk bir sevda ve bir damla onur kalsın...eylül akşamlarına dönüşen sevdandan istediğim budur,bilesin...

"Artık..
Son mevsimdeyim akşamlar.
Saatler vedayı gösteriyor.
Sana bu son şiirim.
Son ağıdımdır.
Sevdiğim.."

Ey akşamlar,son mevsimindeyim sevdamın...ve,vedalaşma zamanı gelip çatmıştır artık...nereye baksam,herşey o zamanın geldiğini haber veriyor yüreğime...ey sevdiğim,bu sana son seslenişim ve son ağıdımdır...bilirsin ki,vedalar zordur ve ağıt ağıt kan revandadır yürekler..işte ben tam o mevsimdeyim...

"Yürek nasıl yaradır
Son bakışın nasıl kanatır
Bilirsin sen de..
Sonbahar..
Hep gözyaşıdır..
Hep gözyaşıdır.. "

hazan mevsimleri vardır ya sevdaların...gözyaşı ve hüzünlerin ılık ılık aktığı o efsunlu zamandır şimdi...son bakışlardadır,vedaların son nefesleri...hazan gelmiş ve bir sevda solmaktadır yavaşça seven yüreklerde...

Tebriklerim,akşamın o hüzün hüzün kokan gizemli karelerine sarmaladığınız avazlarınızın içtenliğindeki hüzün damlalarına,ve de,sevdaların hazan mevsimlerini betimleyen ustaca seslenişlerinizdeki veda karelerinin dillendirilişlerinedir....selamlarımla...