saygıdeğer ustam merhaba..

“tarsus şelâlesi” şiiriniz yalnızca bir doğa tasviri değil; suyun, toprağın, çiçeğin, kuşun ve rüzgârın iç içe geçtiği büyük bir senfoni gibi. her dizede, tabiatın ruhunu yakalayıp ona insanî bir duygu yüklemişsiniz. şelâleyi yalnızca bir manzara değil, bir vuslat mekânı, gönül aynası, hatta yaradan’ın nefesini duyuran bir hakikat olarak sunuyorsunuz.

“duyduğun sesi sanma sadece bir su sesi, / tene ürperti veren yaradan’ın nefesi” mısrası, şiirin doruk noktası; çünkü doğanın estetiğini ilahî bir tecelliyle birleştiriyor. bu bakış, tasavvufî bir derinliği de beraberinde getiriyor.

ayrıca tarsus’un bereketli topraklarına, limon ve portakal bahçelerine, berdan çayı’nın ruhuna yer vermeniz; şiiri yalnızca bir lirizm değil, aynı zamanda bir kültürel hafıza kaydı hâline getiriyor. okur, dizelerinizde hem doğanın sesini hem de insanın içindeki huzuru duyabiliyor.

kaleminize sağlık, böylesi zarif bir şiirle tarsus’u ölümsüzleştirdiğiniz için sizi gönülden kutluyorum.

sonsuz saygılar efendim..
peri

“şelâleyi hem tabiatın zarafeti hem de gönlün coşkusuyla işlemişsiniz; suyun sesi adeta mısralardan akıyor. yüreğinize sağlık

enver hocam,
maşallah
şelâlenin serin suları, kuğuları andıran köpükleri, limon ve portakal bahçeleriyle birleşerek adeta ruhu okşayan bir tablo çizimişsiniz.
şiirin her kıtasında tarsus’a ve doğaya duyulan sevgi, saygı ve hayranlığı çok güzel ifade etmişsiniz.
gezip görmek isterim.
elinizden öpüyorum. allah'a emanet olunuz.

üstattan harika bir güzelleme
güzeldi eser, her zaman ki tadında
biz de okuduk ve kutladık yürekten
şiirle kal. sevgiyle kal.hoşça kal

gittim gördüm o güzelliği.. yüreğinize sağlık hocam.. tarsus'un tanıtımına da vesile olmuşsunuz.. gönül sesiniz daim olsun.. selam ve saygılar..