İnce dokunuşundamıydı gizem
Yoksa büyülü kokundan mı
Neydi beni benden alıp sana getiren
Ey yüreğimi emanet ettiğim
Ne güzelsin sen
Kaç sen var bir bilsen bu ben ile
Kimse tanımaz bilmez seni
İş derler
Para derler
Aş derler
Derler de derler
Ne kanatlarının ömrünü bilirler
Nede yüreğimde ki yerini
Sanırım ben aşkı sende öğreniyorum
Aşk anlatamamaksa seni
Seni nasıl anlata bilirim ki...

Mesela
Dokunduğun yerlerim ağrıyor
Şikayet yada serzenişimde de değilim
Sürekli göresim geliyor
Sesin yakınlaşdıkça ürpertirken
Uzaklaşınca hasret bırakıyor
Bi de Platonu mert ederler
Hani Devlet kitabını
Bakuniyi de dahil et sen
Hatta "y"ükümdarın yazarı kimdiyse onuda ekle
Üstüne üstün tüm aşıkları dahil et
Kimse pratik yaşamında ki öğreticiliği bilmez
İsyan ses tondaki sireni
Darbelerle düşürülen kraliçeliğini..
Ya fedailiklerine, ne demeli
Alamut hurefeliği ne anlar
Ah nasılda çoşkunlaştırdın yüreğimi
Kominist manifestoluk işçiliğin
Sosyalîzmin alfebesine dokunurken
Hiç biri enternasyonalîstliğin olamadı
Evet olamadı
Biraz siyasileşti bu şiir
Yaşamının kominalitesi çıplak
"Kral çıplak" şiarı misali
Yaşamın çıplaklığında öğreniyorum
Sonra müziğe sevdalı adamın nakaratları
"Bir daha dünyaya gelirsem bütün tank, tüfek, silahları eritip, saz, söz cümüş yapacağım " mısralarana imza attığım
Ama konu bunlar değil
Konu sana yelkenler açmam
Oysa dağlıyım ben
Şehirlerin misafirliğinde geçen
Hem bilirsin
İnsan doğduğu koşullarla,
Yaşamlarla şekillenir
Yeni yaşamımın mimarısın sende
Birlikteliğinde ikinci yılımız
Yerimiz yurdumuz yüreğimiz
Yüreğim kadar sevmelerim
Gözü karayım ha
Hem sende dağlısın
Yüreğime bağlı
Bi de naturel
Yani doğayen....

M.SERİNKAYA

(Bal arıları vê kolanilerine atıfen yazılıdır bu mısralar...)