Bu böyle olmamalıydı,
Ela gözlüm.
Acı gerçekler,
Mutlu düşlerin
Tatlı gülüşlerin yerini almamalıydı.

Uğruna can verilecek
Bir sevgili yaşarken
Gözlerimin içinde,
Yerini,
Yağmur bulutları almamalıydı.

Dudakların aşkın adını
Fısıldarken kulaklarıma,
Bir derin hüzün buketini,
Gözlerin gözlerime sunmamalıydı.

Olmalıydı ela gözlüm,
Bu böyle olmalıydı.

Buram buram bir efkar
Gözlerimden avuçlarıma,
Yağmur damlacıkları yerine düşmemeliydi.

Her gülüşünde
Bir başka renkte
Açarken gözlerinde güller,
Yas tutmamalıydı
Akşamın alacasında
Ruhumun derininde özlemler.

Göz bebeklerinden
Toplardım sevgi kıvılcımlarını.
Aydınlatsın isterdim
Sana çıkan karanlık yollarını.

Yüzüme ışık saçan
Tebessümlerinin yerini,
Ruhumu karartan
Sis perdesi almamalıydı.

Tenime değen gözlerinin ışığına,
Senden esen rüzgârların
Getirdiği kokuna,
Gözlerinden içime akan mutluluğa
Ruhum hasret kalmamalıydı.

Bu böyle olmalıydı
Ela gözlüm.
Upuzun özlem
Ve hasret günlerinin eşiğinde
Ellerim,
Sensiz böğrümde kalmamalıydı.

Sessizce arkana bakmadan,
Çekip gitmemeliydin.
Olmalıydı ela gözlüm,
Bu böyle olmamalydı...

Tuğal KÖSEMEN