2
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
183
Okunma
Bir gariplik var bu dünyada, bu yaşamda, derim hep,nedenini bilmesemde,
bir sıkıntı yarar yüreğimi ikiye;yine mi aynı kabus,aynı işkence!
aynı karanlık dehliz;ve sonunda kirli sarı bir ışık,yutar beni biteviye;
irkilir uyanırım;yine mi dejavu deye !
adımlarım geriye doğru gider;kaldığımız yerden her yeniye başlayışta…
insan eliyle yaratılmış açlığın boğazımda düğümlenen zehirli lokmasında
çıkmaz sokaklara sapmışcasına;bir telaş saklanır ayaklarıma usulca..
kendimi inkar edip, her yalana kapıyı araladığımda, kurnazca !
Bir tedirginlik yayılır usuma titrek;gözlerimin değdiği her kare kararır,
bakışlarımı kaçırsam da nafile;ekranda siliniyor yüzüm artık!!
aramızdaki boşluk açılıyor, derince;sen sorgulayıp geldikçe..
eziliyorum çaresizce;üstüm başım kan revan...
Volkan Kemal
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz