SUSTUM ANNE
Yine sis çökmüş bu şehre
Tıpkı öksüz kaldığım gün gibi
Havada matemim hüznü
Bende karmaşık duygular
Sen geldin aklıma annem
Sen gittinya benden
Birdaha eskisi gibi olmadım
Olamadım
Saçımı kimse okşamadı anne
kimse taramadı
Senin gibi kimse saramadı anne
İçimde sevginin ukdesi kaldı
Sustum
Sustum

Anne sıcaklığıydı beni bende tutan
Anne merhametiydi beni kuşatan
Yalnız kaldım anne
Savunmasız kaldım
Kırıldı kanadım kolum
Tutmadı elim
şiir bile yazamadım sana anne
İçime attım tüm acılarımı
Sustum sadece sustum


Ağlama dediler anne
Onu bile çok gördüler
Korktum sustum anne
Günlerce konuşmadım
Gözlerim ağladı annem
Birde özüm ağladı
Kimseler görmedi ağladığımı
Yanımda hayalin
Ben senle ağladım anne
Yalnızlığımın çaresizliğinde
Konuşmadım
Sustum sadece sustum

Sevgini yüreğime gömdüm
Hala aynı sıcaklıkta
Saklıyorum annem
Göstermeden kimseye
Ağlıyorum anne
Yavrum diyen sesin kulağımda
Sevgiyle bakan gözlerin
İçime aktı anne
Unutmadım unutamam anne
Acın yüreğimde
Hasretin ateşten kor
Yokluğun içimde yara
İçim yanıyor annem
İçim yanıyor
Bense susuyorum annem
Tüm sensizliğimle
Sadece susuyorum