1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1078
Okunma
bir çocuktum sadece gülmeye doyamayan
ağlamalarım bitecek diye bakılan gereksizlik
umut vardı anlamını bilmesemde yaşadığım
geçen geceler aldı onu elimden
günışımaları mutluluğun yansımalarıydı en sahicisinden
kahvaltı sofrasındaki azıcık salamdı o
kendimi değerli hissettiren tv karşısı sofralar
çizgi filmlerin hayali büyüsü ,şaşırtmaya yeterdi beni
korkularım vardı ya annem kızarsa
babamdan bi çikolota parası koparmanın yolları aranırdı
bir topun peinden koşmak bu kadar da saçma gelmezdi o zamanlar
geçen geceler aldı onu elimden
ödevlerim vardı keyfimden yapmayı unuttuğum
bir de elektrikler kesikti yalanım hali hazırda
ben mutlu değil çok mutluydum o zamanlar
kavga etmenni de bi adabı bi samimiyeti vardı
zaman zaman düşer içime o günlerden bir ses
delirmekse gereği yapta gel buralara
boşver bu kahpe dünyayı kaygılı bir büyük olucağına
deli bi çocuk ol öyle yaşa herkese gülüp onlarla eğlenerek..
Cevap Yaz