Mazlumun boynunu eğdi devranlar,
Solan şu çiçekler, elinde kaldı,
Şehadet bekleyen kutlu zamanlar,
Mahsun yüreklerin dilinde kaldı.

Sahte pişmanlıkla ahlar dinmedi,
Gurur ve kibrinden başlar inmedi,
Aşk ve sevdadan gönül yanmadı,
Ruhsuz vicdanların ilinde kaldı.

Zaman zaman düşüp geldik nazara,
İşçinin emeği çıktı pazara,
Gözüm bakar oldu şimdi duvara,
Türküler sazların, telinde kaldı.

Halimiz yansa da özler yürekten,
Mazlumun hayali döner direkten
Gönül dilhun olur, uçan buraktan
Sevdalar umudun çölünde kaldı.

Bir lokma ekmekle sınanır canlar,
Varlıkla yoklukla geçer zamanlar,
Menfaat uğruna çıkan yalanlar,
Doğrular mazlumun gönlünde kaldı.


Merdümgiriz


Dost kalemlerden,

bulutlandık yağdık aktık sel gibi
umutlandık dağdık aktık yel gibi
soyutlandık çağdık aktık el gibi
zamanın çölünde külünde kaldı
gözyaşı gölünde külünde kaldı... MÜSLÜM BAYRAM...



Kör süpürge iyiliği süpürdü
İyi olan ne var ise götürdü.
Hortumlar büyüdü nefret köpürdü
Umutlar seherin yelinde kaldı.../ ŞİİRLERİN ŞAİRİ...



Biz seher yeliydik estik bir zaman
Kalbimizde yoktu kuşkuyla güman
Yürek yangınıyla biz olduk duman
Aşklar mecnunların dilinde kaldı

Sevdikçe, yandıkça, dumanlar tüter
El ne bilsin bizi, her günüm beter
Yeter gayrı güzel, bu nazın yeter
Sevdam o mecnunun çölünde kaldı.
---------------------------Kul Seyyah