DALDAN DALA

Daldan dala, daldan dala,
Savruluyorsun daldan dala.
Ömür geçer, sevda bitmez,
Bir konarsın daldan dala.

Ne var, ne yok; çoğu yalan,
Gerçek yok ki oyalanan.
Boş laf dolan, falan filan,
Yetti artık, daldan dala.

Düşünceler darmadağın,
Akıl suskun, yürek sağın.
Gönül ister bir sığınak,
Şenlensin be, yıkık otağın.

Dilin ucunda var hayat,
İşlediğin hep kabahat,
Sus da beni bir rahatlat,
Yoruldum ben daldan dala

Sözlerin ince bir sızı,
Her hecede gizli kazı.
Sevda dedin, yalan yazı,
Savruldum ben daldan dala.

Ne gönül kaldı ne umut,
Ne de yarınlara boyut.
Sustuysa içimde hayat,
Sana değmez daldan dala.

Yüzüne bakarken içim,
Bir yorgunluk çöker geçim.
Sustukça büyür serzenişim,
Tutuldum ben daldan dala.

Bir bakışta bin söz gizli,
Anlam kalmadı izli.
Dost dedikçe çaldın gizli,
Kayboldum ben daldan dala

Duygu yok ki her sözünde,
Bin bir maske yüz perçende.
Baka baka çok yoruldum,
Savrulurken daldan dala.

Hakkı kalabalık