0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
192
Okunma
belki de başlamadan son,
ilk sayfası toz pembe,
orta sayfalar morcivert,
ve işte son sayfalar,
yaşar gibi,
su içer gibi,
zamanımı bardak bardak tüketiyorum,
küfelik hastane koridorlarında,
o küçük kızı arıyorum,
adı verilmiş,
bahtı yoklar ülkesine sürgün edilmiş,
plastik kırmızı bileziklerim en son hatırladığım,
nerden nereye,
şimdi hastane hastane ayaklarımı sürüyorum,
o küçük kız son sayfa diyor,
uyur uyanık yaşanmamış tüm sayfaların bir de sonu varmış…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (5)
