İlk defa geç kaldım

Güneşi bugün doğarken izlemeye

Haber bile veremedim oysa

Mesafeler bir anda uzadıkça uzadı sanki

Bu kadar kısa sürmeyecekti sevinçler halbuki

Devam edecekti kahkahalar

Dinlenilecekti yeni yeni masallar

Şimdi bilmiyorum

Hangisini bugün anlattılar ?



İlk defa geç kaldım

Yaprakları bugün dallarından düşerken tutmaya

Buruk bir his kaldı yüreğimde şimdi

Keşkeler, aklımın bir köşesinde cirit atıyor

Pişmanlıklar, derin bir kuyuya inmiş

Çıkmak bilmiyor.

Çılgınca bir sessizlik yanıma doğru koşuyor

Ve ben bir şey yapamıyorum.



İlk defa geç kaldım

Çocuklara bugün uçurtma yapmaya

Küsmemişlerdir umarım

Rüzgarı da bekletmiş oldum akşama kadar

Kızmamıştır umarım

Depresyona mı girdi hayallerim bilmem ki ?

Mantıklı sebebini sormaları bana an meselesi

Derin uykulara dalıp

Uyanamamış olamaz mıyım ?



İlk defa geç kaldım

Çiçekler açarken bugün kokularının duymaya

Elime eksik geldi sanki mutluluk

Yine de bir yerden başlamalıyım gülmeye

Ettirmemeliyim merak

Yoksa bu saydıklarım

Kayıp ilanı verecekler benim için.



31.01.2023