DEDİM-DEDİ ( MÜRÂCAA)

Dedim: Nazlı dilber kirpiğin oktur
Dedi: Sana düşmez talibim çoktur
Dedim: Güzel sende hiç insaf yoktur
Dedi: Var git yiğit şimdi söz olur.

Dedim: Yaşamanın nedir gayesi
Dedi: Kül olmaktır aşkın payesi
Dedim: Söner mi hiç sevda haresi
Dedi: Hicran gelir alev buz olur.

Dedim: Ay’a benzer cemâlin, yüzün
Dedi: Ziyâ’dandır ruhumda özüm
Dedim: Âhu musun bitmiyor nazın
Dedi: Âhu ayağımda toz olur.

Dedim: Yüreğinde yatan mı vardır?
Dedi: Şu gönlümde Allah tek yârdır
Dedim: sensiz dünya bana hep dardır
Dedi: Fani aşklar kalbe kuz olur.

Dedim:Yüce dağın dumandır başı
Dedi: Yiğitlerin helaldir aşı
Dedim: Nerden aldın bu hilâl kaşı
Dedi: Hakk isterse her şey tez olur.

Dedim: Şu dünyanın bitmez mi derdi?
Dedi: Hakk dertlere dermanı verdi
Dedim: Zalim felek murada erdi
Dedi: Feleğe ne desen az olur.

Dedim: Şu dünyanın çivisi çıkmış
Dedi: İnsanoğlu çok canlar yakmış
Dedim: Ufuklara bulutlar çökmüş
Dedi: Zemheriden sonra yaz olur.

Dedim: Anlar mısın aşkın dilinden
Dedi: Anlamaz mı bülbül gülünden
Dedim: Bir su uzat içem elinden
Dedi: Güzellerin işi naz olur.

Dedim: insan oğlu ekine misâl
Dedi: Yalan dünya kime oldu yâr
Dedim: Ölmemeye çaremiz mi var?
Dedi: Mü"minlere ölüm haz olur

Dedim: Aşıkların sönmez ateşi
Dedi: Suyun olam gönlümün eşi
Dedim: Ben kamer’im ararım Şems’i
Dedi:Şems’in od’u bağra köz olur.

Dedim mecnun edip saldın çöllere
Dedi: Leyla olup düştüm dillere
Dedim: Ol Mevlâ’yı bulsam bir hele
Dedi: Hakk aşkıyla cennet iz olur.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ