Ateşkes ilan ettim, artık savaşmıyorum.
Yoruldum, çok yoruldum.
Her yorgunluk geçer de,
Gönül yorgunluğu nasıl geçer, bilmiyorum.
Bu kadar ihanete ve yanlışlığa rağmen,
Lanet olası, ben hâlâ, seni seviyorum….

Tatlı bir esinti zannedersin aşkı.
Kalbinin kapılarını sonuna kadar açarsın.
Fırtına olur, her şeyini alır götürür senden,
Farkına bile varmazsın.
Bir de bakarsın ki,
Geçip….gitmiş yıllar.
Sen de kalansa sadece pişmanlıklar,
Hiç bir anlamı olmayan keşkeler.
Şimdi söyle bana can bildiğim,
Kim kaybetti bu savaşı kim…..

Bir gün belki hafızamdan her şey silinir.
Zaman bizden kalanları siler.
Ama yürekte açılan yaranın izi,
Asla silinmez.
Allah bir gün, yaşattıklarını yaşatır sana.
O gün bu günahın gelir aklına.
Pişmanlık sarar ruhunu,
Sende elbet yanarsın.
Yanarsında neler yaptığını anlarsın…

Bir gün devran, tersine dönecek elbet.
Yıkan yıkılacak, üzen üzülecek.
Giden bekleyecek, bekleyen terk edecek.
Başı boş duygular savrulacak,
Şehrin sokaklarına.
Siyah tülden duvağını takacak gece,
Kömür karası saçlarına.
Ayrılığın elleri birkaç yıldız takacak,
Duvağının tellerine.
Ve öldürenler ölecek o gün.
Öldürenler ölecek…

…..Meryem Keskin….
…..01.09.2024…….