Ve şimdi tebessümler ekili mevsimin tarhında
Azat edilesi ruhun müptelası
Bir şiir deyip de geçmemeli hani
Öykündüğüm mutluluğun hazin rivayeti
Ekili tohumun filize dönüşeceği günü
Yeter ki sunsun Tanrı

Bir bıçkın rüzgâr ki
Ölümüne sevdalı yere göğe
Bir hazan masal ki
Ölümü irdeleyen karanlığın gözlerinde
Saklı tutuşan mevsim
Tüten dumanı ölümün
Kayrasına düşkün bir çiçek gibi
Ne olurdu sanki yalnızlığın olmasıydı ihlali?

Göçmen kuşlar başımda alaşağı ömrün
Kırız sazında devinen notalar
Mihrabı yerinde bir minval
Öldüresiye nefret edenlerle iştigal
Maviden teni semanın
Yerkürenin dinmez nazı niyazı
Badireler atlattığım dünün kuytusu
Hüznün derin kuyusu
Selamete ermek adına yolun devamı
Gelir mi sahi sonu?

Tutulan nutkuma eşlik ederken kara bulutlar
Bir revnak acı ki meali
Baştan belli
Metaneti dinmez asla miadı dolmuş dahi olsa
Surdan kaleler
Serlere sırlara mahal
Verir vermez hani heceler
Depreşen yangın
Körüklü muhtevası ömrün
Bazen kala kaldığı şairin
Bir kördüğüm iken döngünün ihlali
Sere serpe yaşamak değil hani…

Sarmalında bilinmezin
Hidayete ermek iken şairin tek dileği
Dilemması kâh mısra kâh öykü
Devinen bir hayalet misali
Göğün tamburu eşlik eder ölüme
Cıngılı yüreğin titreyen sesinde
Ve gizinde semanın
Dinmez aşk asla tininde
Bir soy kırım misali
Duyguların göçebe tayini
Rabbin ulağı ve hayatın uleması
Bir şiir daha dikti mi şair kefenin dibine

Soluduğu hava ne ki
Solduğu güncesi
Solgun yüzü güneşin
Endamlı bir hasreti de çekerken içine
İçtimada gün ve gece
Soyutlandığı kadar cihandan
Varmak nihayete
Olmazın oluru bir huşu
Huzurunda iman gücünün esen yeline mazhar
Haznesi orucun hazine bildiği kadar
Kaderin gölgesinde yeşerecektir
İlla ki umut ve kapıyı çalacaktır da ilkbahar…