Gündüz susar içimdeki sesler
Herkes gülerken ben susarım
Kalabalıklar içinde kaybolurum
Ama gece... Gece beni anlar

Ay doğar usulca pencereme
Yıldızlar konuşur sessizce
Karanlık korkutmaz beni,
Çünkü yalnızlık tanıdıktır gecede


Geceler benim dostum
Saklar beni kimsesiz sokaklardan
Kalbimdeki yükü fısıldarım rüzgâra
Ve o da taşır yıldızlara…

Geceler benim sırdaşım
Gözyaşlarımı kimse bilmez
Bir tek onlar duyar içimin çığlığını
Geceler… benimle ağlar sessizce


Gündüz yalanlar giydirir üstüme
Maskeler takılır, roller oynanır
Ama gece çıplaktır her şey
Ne varsa içimde… dökülür aynalara

Yazdığım her şiir gece doğar
Kalem bile geceyle akar
Sonsuzluğun sesi gibi
Uçsuz bucaksız, serin ve ağır


Geceler benim dostum
Saklar beni kimsesiz sokaklardan
Kalbimdeki yükü fısıldarım rüzgâra
Ve o da taşır yıldızlara…

Geceler benim yuvam
Karanlıkta bile ben olurum
Sabahın aydınlığı geldiğinde
Kendimi en çok… gecede bulurum