DAVACIYIM

Tutunacak bir dal,aradım durdum,
Mutluluk yolunu,gizledin benden.
Bir ömür üstümde,tepindin durdun,
Davacıyım kader,bilesin senden.

Dünyanın ahvali,hep canım yaktı,
Yelkovan akrep’i,peşine taktı,
Aynalar yüzüme,aldatıp baktı,
Davacıyım kader,bilesin senden.

Zakkum şerbetini,içtim elinden,
Usandım artık ben,naçar halimden,
Sebebi sendendir,senin elinden,
Davacıyım kader,bilesin senden

Bu canı sanki sen,sen mi yarattın ? !
Ben yara aldıkça,vurdum kanattın,
Koca bir ömürde,çare arattın,
Davacıyım kader,bilesin senden.

Bak varmışım artık,ömrü hazana,
Hayır duam olmaz,kulu üzene,
İsyanım bilesin,böyle düzene,
Davacıyım kader,bilesin senden.

Duymadın feryadı,naçar dilimden,
Yıldırdın ettiğin,onca zulümden,
Korkum yok bilesin,artık ölümden,
Davacıyım kader,bilesin senden.

Tuğal KÖSEMEN


Gönül dostu katkıları : Teşekkürlerimle.

Her adımda hüsran,her sözde dert var,
Çiğnenmiş dualar,içimde sızlar,
Ne Umut yeşerir,ne sabır parlar,
Davacıyım kader,bilesin senden.
........ - Tesbih -

Kuruttun pınarım,akmıyor güzel,
Gönlümde sultandın,evveli Ezel,
Kırdın sen dalımı,yaprağım gazel,
Davacıyım kader,bilesin senden.
........Kul Seyyah