Her damla
Yeni bir düşe açılan kapı
Usulca çalar kalbin kapısını
Bir çocuk sesiyle
Yağmur inerken cama
Bir masal başlar içimde
Gökyüzü boynunu büker
Sessizce giden kuşlara
Kağıttan bir gemi süzülür derelerde
Adını bile bilmediğim uzaklara
Bir gözyaşı iz bırakır avuçta
Ne kime ait, ne de nereye gider
Bir fotoğraf sarar gecemi
Solmuş kenarında eski bir gülüş
O an anlarım
Zaman da bir çocuktur aslında
Unutulmuş oyuncağını arar sokaklarda
Ve ben
Her damlada yeniden başlarım
Bir düş kurmaya daha
Bir damla düş
Bazen bir hatıranın kıyısında durur
Dokunsan dağılır
Susarsan kalbine işler
Çocukluk bir ıslık gibi döner içime
Ìnce bir ıslık
Eski bir yazdan kalan
Bir limonata bardağında
Güneşin sarısı titrer hâlâ
Balkon demirinde kuruyan
Çoraplar gibi zaman
Küçülmüş, bükülmüş
Ama hâlâ orada
Bir damla daha düşer cama
Ve Dünya yine buğulanır içten
O anda bilirim büyümek
Yavaşça silinmektir camdan
Gece inerken odama
Camda biriken damlalar
Yıldızlara benzer içten
Her biri bir dileğin kırığı belki
Ya da dile getirilmemiş bir özlem
Bir gölge gezinir duvarda
Annemin sesi mi bu?
Yoksa içimde kalan o ilk ninni?
Uyku değil bu
Bir zaman çatlağına düşmüş
Bir düş yolculuğu
Acı acı..



sevay