Gündü gecede başat.
Aşktı harmandalı ve o minval ki:
Titrine yakışır bir c/esaret ile
Bulamacı renklerin
Kimine göre kördüğüm
Mentolü bir kahraman misali
Titrek değilken de asla ellerim…

Zuhur eden çatallı sesi vebalin
Belki de gün mizaçlı bir derviş
İkbalinde yürek denen selametin
İsyanı bastırılmış
Küheylanı sıfatların
Kusursuz bir güzellik iken meyleden
Zakkumun kokusu
Huzurun örtüsü
Yaşamınsa en şereflisi
Bağrına basan annenin sesinde saklı
Ölümsüzlüğün kudreti…

Faili meçhul hangi şiir ise
Ve işte kırışık ve de yorgun takvim yapraklarından
Sökün eden o teselli
Ezan öncesi hasret duyulan Rabbine
Huzur dolu bir minval ki
Öykündüğümüz aydınlık günlere

Öyküsü oylum
Türküsü zindan
Tünediği nice zarar ziyan
Ziyneti iken sevgi
Sinsi değil sindiren sessizliği
Siması tanıdık bir his ki
Vuku bulan yoldan çıkan çıkaran ihaneti
İblisin
Kordan ve közden
Körden ve kuldan
Yana gelecek ihaneti
Baskın öncesi bir zaruret ki
Ve işte külliyesi zengin
Kulpu kırık sinemin

Zanlar uçuşan
Zonklayan bir hasadın kuluçka vakti
Doğan güneşe meyleden
Sağanak misali aşkın isyanı
Kusurlarında saklı kös kös sevenlerden de olmadık mademki
Matemin firarı
Mizacın yankısı
Ve işte ruhların mimarisi
Bir gönülde açan nice çiçek gibi
Solgun olsa bile göğün kırık tentesi
Hadisler vuku bulan
Sureler huzura delalet çıkan yangını dahi
Söndürebilen gaipten gelen de değil
Yürekten gelen
Her temenni her dua

Tesiri sonsuz
Tasviri emsalsiz
Eylediğimiz kadar ikbali kabre
İmece usulü sevdiğimiz bir rengin cümbüşü
Feryat figan da değilken şairin tekil niyeti
Ve işte çoğalan bir nesir bir nazım
Tümden gelen bir imgenin tefsiri
Zati hali kimyası bozuk değilken de
Yaşamın sihirli iksiri
Edimlerden asalet
Şafaklardansa sirayet
Eden kanunsuz bir g/öç
Varsa yoksa İlahi Adaletin zaferi
Miadı dolmuş olsa ne ki ömrün?

Mizacı solgun iken de yanmış kömürün
Kokusu ve korkusu
Sadece uzak kalmak Rabbine
Delişmen bir rüzgâr gibi
Uçuşan peçesinde umudun
Uyruğu saf tuttuğu kadar utkun
Temennisi
Neşri de nesri de ziyadesiyle
Eşlik eden yüce Rabbine

Şairden önce kul
Şiirden arda kalansa bir kül
Uçuşan tülün izafi gölgesi
Aşka meyleden her ruh
Birden sona irdelenesi
Sondan başa gidilesi
Zevcesi zamanın
Zemheride tutuşan yangının
Tek kıvılcım dahi yetebilirken
Şairin ilhamına da zeval gelmesin
Dedirtesine
Defteri dürülmüşken de kaderin onuru
Kederinse zulmü
Kalan ne ise dünde
Elbette Allah kerim yağacak ne ise şairin gönlüne…



12 TEMMUZ 2025
00:30