Sevgide eksildik, zulümde coştuk,
Bir düşün, kimlerin ardından koştuk.
Övündük, kabardık, kabından taştık,
Rab’bim geleceği hayır eyleye.

Yalanla, riyayla hüküm giydirdik,
Nerde doğru görsek; ayak kaydırdık.
Nefsimizi gidişâta uydurduk,
Rab’bim geleceği hayır eyleye.

Fitne hâkim oldu mihrabımıza,
Neler bulaşmadı ahlâkımıza?
Zâlim sahip çıktı insafımıza,
Rab’bim geleceği hayır eyleye.

Çarşı, pazar gezdim; anlatamam ki,
Yollarda benzine su katamam ki.
Ninnilerle doyup, aç yatamam ki,
Rab’bim geleceği hayır eyleye.

Bir garip haldeyiz; diller karışık,
Yerlimiz yabancı, yabancımız şık.
El’de dolu kepçe, bizde boş kaşık,
Rab’bim geleceği hayır eyleye.

Yeter ki umutlar bir bir sönmesin,
İsterse gidenler geri dönmesin.
Kör gözle bakanlar beni görmesin,
Rab’bim geleceği hayır eyleye.

Daha anlatacak çok şey var, çok;
İster gerisini arka cebe sok.
Deme bundan sonra umudum yok, yok;
Rab’bim geleceği hayır eyleye...

15.06.2023
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan